در رفتگی مفصل زانو یکی از مشکلاتی است که گاهی برای برخی افراد به وجود میاید اما با درد بسیار شدید همراه است. بیشتر افراد در زمان انجام ورزش یا در حین پیچ خوردن پا با این مشکلات رو به رو می‌شوند. گاهی آنقدر شدت در رفتگی و ضربه زیاد است که احتمال دارد لیگامان های اطراف نیز دچار پارگی شوند و بخشی از استخوان زانو به هیچ قسمت دیگری از مفصل متصل نباشد. اگر دچار در رفتگی زانو شده باشید، نمی‌توانید به راحتی راه بروید یا فعالیت خاصی داشته باشید.
به چه دلیلی کشکک زانو در می‌رود؟
درواقع مشکلاتی مانند در رفتن زانو همینطوری خود به خودی مانند بیماری های ارتوپدی اتفاق نمی‌افتد و اغلب به دلایلی چون وارد شدن صربه و یا پیچ خوردن زانو مربوط می‌شود. گاهی فرد به طور ناخواسته با انجام یک ورزش و حرکت اشتباه باعث می‌شود که فشار زیادی به کشکک زانو و کل مفصل وارد شود و از جای خود در برود. گاهی فرد با تصادفاتی روبرو می‌شود که البته احتمال شگستگی زانو از در رفتگی زانو در تصادفات بیشتر است. به هر حال متوجه شدید که مشکلات مرتبط با در رفتگی حتما به یک دلیلی وابسته است و همینطوری اتفاقی بروز پیدا نمی‌کند.
اصلی ترین دلیل در رفتگی زانو: آسیب های ورزشی
علائم در رفتگی کشکک زانو
- درد شدید ناگهانی در ناحیه زانو
- تورم و التهاب سریع زانو
- تغییر شکل ظاهری زانو
- ناتوانی در صاف کردن یا خم کردن زانو
- احساس بی ثباتی یا لق بودن زانو
- صدای تق یا ترق هنگام در رفتگی
- کبودی اطراف مفصل زانو
- احساس قفل شدن یا گیر کردن زانو
- کاهش دامنه حرکتی
- احساس بی حسی یا سوزن سوزن شدن (در صورت آسیب به عصب)
اولین اقدامات زمان در رفتن کشکک زانو چیست؟
در صورت در رفتن کشکک زانو، اولین اقدام مهم، حفظ آرامش و جلوگیری از حرکت دادن زانو است تا از آسیب بیشتر به بافت ها و لیگامان ها جلوگیری شود. بهتر است بیمار در همان وضعیت باقی بماند و زانو را بی حرکت نگه دارد. استفاده از کمپرس یخ در ناحیه برای کاهش تورم و درد توصیه می‌شود. باید از وارد آوردن هرگونه فشار یا تلاش برای جا انداختن زانو توسط خود فرد یا افراد غیرمتخصص خودداری کرد، چراکه این کار می‌تواند منجر به آسیب بیشتر شود. مراجعه سریع به بهترین متخصص ارتوپدی جهت بررسی دقیق و جا اندازی اصولی، بسیار ضروری است. در صورت نیاز، ممکن است پزشک برای مدتی از آتل یا بریس برای ثابت نگه داشتن زانو استفاده کند.
نحوه تشخیص در رفتن زانو
زمانی که شما برای در رفتن مفصل زانو به متخصص ارتوپدی مراجعه میکنید، ایشان تمامی اعصاب و عروق خونی ناحیه مورد نر را هم بررسی می‌کند. به طور کلی چون آسیب باعث می‌شود که ناحیه زانو سریعا ورم کند و التهاب زیاادی پیدا کند، احتمال این وجود دارد که وضعیت کامل مشخص نشود و به همین دلیل بهترین پزشکان توصیه دارند که حتما تصویر برداری های لازم انجام شود. امکان اینکه به مینیسک، رباط های جانبی یا خلفی و قدامی آسیب وارد شده باشد نیز وجود دارد و شما باید از روش های پیشرفته تر از معاینه بالینی برای مشخص شدن این موارد استفاده کنید. تصویربرداری ام ار ای تمامی جزئیات و میزان آسیب را به طور دقیق برای متخصص ارتوپد مشخص خواهد کرد و بدون نگرانی پس از آن میتوانید برای درمان اقدام کنید.
روش های درمان در رفتگی زانو
درمان دررفتگی زانو بسته به شدت آسیب، نوع دررفتگی (جزئی یا کامل) و آسیب‌های همراه به بافت‌های اطراف، متفاوت است. روش‌های درمان به‌طور کلی شامل موارد زیر هستند:
- جا اندازی زانو (کاهش دررفتگی): اولین و مهم‌ترین اقدام توسط پزشک، بازگرداندن استخوان به موقعیت طبیعی است که به صورت دستی و در شرایط بی‌حرکتی انجام می‌شود.
- استفاده از آتل یا بریس: برای تثبیت مفصل زانو پس از جااندازی و کمک به ترمیم بافت‌های نرم آسیب‌دیده.
- استفاده از یخ و داروهای ضد التهاب: برای کاهش درد، التهاب و تورم، پزشک ممکن است استفاده از کمپرس سرد و داروهایی مانند ایبوپروفن را تجویز کند.
- فیزیوتراپی: پس از بهبودی اولیه، انجام تمرینات فیزیوتراپی برای بازیابی قدرت عضلات، دامنه حرکتی و جلوگیری از عود مجدد بسیار ضروری است.
- جراحی: در مواردی که آسیب های شدید به رباط‌ها، مینیسک یا شکستگی‌های همراه وجود داشته باشد یا دررفتگی‌های مکرر رخ دهد، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم یا بازسازی ساختارهای آسیب دیده باشد.